Δεκαοχτώ..

Καλησπέρα και πάλι. Έχω να γράψω εδω και πολύ καιρό. (Λόγω ανωτέρας βίας πάντα).
Ελπίζω να είστε υγιείς και χωρις προβλήματα.

Έχουν μείνει δεκαοχτώ μέρες για τα Χριστούγεννα( εξού και το όνομα του πόστ). Την Πέμπτη έχω τη γιορτή μου και χαιρόμαι (μόνη όπως πάντα)

Λοιπόν δεν ξέρω τι να πρωτοαρχίσω να λέω.
Ας ξεκινήσω απο εκει που είχαμε μείνει...

Τελη Σεπτεμβρίου.
Φάγαμε το πρώτο Χι για φέτος. Ντάξει τα πήρα κάπως...αλλά έζησα. Γιατί απλά ο τυπάς δεν αξιζέ μία.

Οκτώβριος
Ο μήνας των γενεθλίων μου. Σε γενικές γραμμές πέρασα πολύ καλά. Αν εξαιρέσεις το άπειρο διάβασμα(πφφφφφφ.... 2 χρόνια είναι)
Είχαμε και μια σχέση ενός μηνός με εναν , η οποία ήταν χλιαρότατη.

Νοεμβριος
Αφού κερατώσα τον προαναφέροντα νεαρό, μπλέχτηκα με εναν συμμα8ητη κατωτατης αξίας.. Και έγιναν όλα....

Τέσπα.
Ευτυχώς κάνει κρύο και είναι όλα γκρίζα (Γουίίίί). Αποφάσισα ότι θα κάτσω μόνη σαν το λεμονι, χειμωνιατικό πεπόνι κτλ. Γιατί απλά δεν θέλω κανένα αρκετά.
Είμαι σίγουρη πώς θα καταληξω μια μιζερή γεροντοκόρη.

Έχω να νιώσω ένα έντονο συναίσθημα εδώ και καιρό και έχω αρχίσει να φοβάμαι οτι είμαι άκαρδη.

Λες και ένα κρύο βράδυ ήρθε κάποιος, μου πήρε την καρδιά και την ικανόητητα να δένομαι και υπολογίζω τους άλλους. Είμαι αδίστακτη. (Αλλά γουστάρω)

Έχω καταστρέψει μέχρι τώρα τα Χριστούγεννα 2 ατομων.. Αλλα οι ενοχές δεν με έχουν κατακλύσει.

Για ότι μου έχουν κάνει την πληρώνουν άλλοι μάλλον.

Νομιζώ ότι έχω τρομερο προβλήμα. Δεν με αναγνωρίζω πλεόν.

Ίσως φταίει ο καιρός ή ίσως πάλι αυτά που έχου κρυμμενα μέσα μου και φοβάμαι να εξωτερικεύσω..

Το πιστεύω ότι πρέπει να δω ψυχολόγο... Αλλά γαμώ το, είμαι πολύ νέα για εγκλεισμό στο άσπρο δωματιο...

Καληνύχτα σας....